Das (lange) ᾱ ist im attischen Dialekt nur nach ε, ι und ρ erhalten geblieben, sonst wurde es zu η.
Zum Zitieren eines Substantivs wird der Nominativ (1. Fall), Genetiv (2. Fall) und der
Artikel angegeben:
Beispiel: θεά, θεᾶς, ἡ: (die) Göttin
Singular
1. Fall (Nominativ)
ἡ θεά [he theá]
die Göttin
Singular
2. Fall (Genetiv)
τῆς θεᾶς [tes theás]
der Göttin
Singular
3. Fall (Dativ)
τῇ θεᾷ [te theá]
der Göttin
Singular
4. Fall (Akkusativ)
τὴν θεάν [ten theán]
die Göttin
Singular
5. Fall (Vokativ)
(ὦ) θεά[(o) theá]
(o) Göttin
Plural
1. Fall (Nominativ)
αἱ θεαί [hai theaí]
die Göttinnen
Plural
2. Fall (Genetiv)
τῶν θεῶν [ton theón]
der Göttinnen
Plural
3. Fall (Dativ)
ταῖς θεαῖς [tais theaís]
den Göttinnen
Plural
4. Fall (Akkusativ)
τὰς θεάς [tas theás]
die Göttinnen
Plural
5. Fall (Vokativ)
(ὦ) θεαί [(o) theaí]
(o) Göttinnen
Das (lange) ᾱ ist im attischen Dialekt nur nach ε, ι und ρ erhalten geblieben, sonst wurde es zu η.
Beispiel: τιμή, τιμῆς, ἡ: (die) Ehre
Singular
1. Fall (Nominativ)
ἡ τιμή [he timé]
die Ehre
Singular
2. Fall (Genetiv)
τῆς τιμῆς [tés timés]
der Ehre
Singular
3. Fall (Dativ)
τῇ τιμῇ [té timé]
der Ehre
Singular
4. Fall (Akkusativ)
τὴν τιμήν [tén timén]
die Ehre
Singular
5. Fall (Vokativ)
(ὦ) τιμή [(ó) timé]
(o) Ehre
Plural
1. Fall (Nominativ)
αἱ τιμαί [hai timaí]
die Ehren
Plural
2. Fall (Genetiv)
τῶν τιμῶν [tón timón]
der Ehren
Plural
3. Fall (Dativ)
ταῖς τιμαῖς [taís timaís]
den Ehren
Plural
4. Fall (Akkusativ)
τὰς τιμάς [tás timás]
die Ehren
Plural
5. Fall (Vokativ)
(ὦ) τιμαί [(ó) timaí]
(o) Ehren
Beispiel: θάλαττα, θαλάττης, ἡ: das Meer
Singular
1. Fall (Nominativ)
ἡ θάλαττα [he thálatta]
das Meer
Singular
2. Fall (Genetiv)
τῆς θαλάττης [tés thaláttes]
des Meeres
Singular
3. Fall (Dativ)
τῇ θαλάττῃ [té thalátte]
dem Meer
Singular
4. Fall (Akkusativ)
τὴν θάλατταν [tén thálattan]
das Meer
Singular
5. Fall (Vokativ)
(ὦ) θάλαττα [(ó) thálatta]
(o) Meer
Plural
1. Fall (Nominativ)
αἱ θάλατται [hai thálattai]
die Meere
Plural
2. Fall (Genetiv)
τῶν θαλαττῶν [tón thalattón]
der Meere
Plural
3. Fall (Dativ)
ταῖς θαλάτταις [taís thaláttais]
den Meeren
Plural
4. Fall (Akkusativ)
τὰς θαλάττας [tás thaláttas]
die Meere
Plural
5. Fall (Vokativ)
(ὦ) θάλατται [(ó) thálattai]
(o) Meere
Beispiel: βασίλεια, βασιλείας, ἡ: die Königin
Singular | 1. Fall (Nominativ) | ἡ βασίλεια [he basíleia] | die Königin |
Singular | 2. Fall (Genetiv) | τῆς βασιλείας [tés basileías] | der Königin |
Singular | 3. Fall (Dativ) | τῇ βασιλείᾳ [té basileía] | der Königin |
Singular | 4. Fall (Akkusativ) | τὴν βασίλειαν [tén basíleian] | die Königin |
Singular | 5. Fall (Vokativ) | (ὦ) βασίλεια [(ó) basíleia] | (o) Königin |
Plural | 1. Fall (Nominativ) | αἱ βασίλειαι [hai basíleiai] | die Königinnen |
Plural | 2. Fall (Genetiv) | τῶν βασιλειῶν [tón basileión] | der Königinnen |
Plural | 3. Fall (Dativ) | ταῖς βασιλείαις [taís basileíais] | den Königinnen |
Plural | 4. Fall (Akkusativ) | τὰς βασιλείας [tás basileías] | die Königinnen |
Plural | 5. Fall (Vokativ) | (ὦ) βασίλειαι [(ó) basíleiai] | (o) Königinnen |